باد نوروز وزیده است به کوه و صحرا           جامه عید بپوشند، چه شاه و چه گدا
بلبل باغ جنان را نبود راه به دوست           نازم آن مطرب مجلس که بود قبله نما
صوفی و عارف ازین بادیه دور افتادند           جام می گیر ز مطرب، که رَوی سوی صفا
همه در عید به صحرا و گلستان بروند           من سرمست، ز میخانه کنم رو به خدا
عید نوروز مبارک به غنی و درویش           یار دلدار، ز بتخانه دری را بگشا
گر مرا ره به در پیر خرابات دهی           به سر و جان به سویش راه نوردم نه به پا
سالها در صف ارباب عمائم بودم           تا به دلدار رسیدم نکنم باز خطا
 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: